The phenomenon of open source :Μια συζήτηση με τον Τζος Λέρνερ για το Ανοικτό λογισμικό
Βιβ Ντέιβις: Γεια σας και καλώς ήλθατε στην εκπομπή Vox Talks, μια σειρά ηχογραφημένων συνεντεύξεων κορυφαίων οικονομολόγων από όλο τον κόσμο. Είμαι ο Βιβ Ντέιβις από το Κέντρο Έρευνας Οικονομικής Πολιτικής. Είναι 14 Φεβρουαρίου, 2010, και μιλώ με τον καθηγητή Τζος Λέρνερ της Οικονομικής Σχολής του Χάρβαρντ για ένα βιβλίο το οποίο πρόσφατα σύγγραψε με τον καθηγητή Μαρκ Σάνκερμαν με τίτλο «Ο Αναμιγμένος Κώδικας: Ο Ανοιχτός Πυγαίος Κώδικας και Η Οικονομική Ανάπτυξη» (The Comingled Code: Open Source and Economic Development.) Το βιβλίο παρουσιάζει μια λεπτομερή οικονομική ανάλυση του αντίκτυπου του λογισμικού ανοικτού κώδικα για τους καταναλωτές, τις επιχειρήσεις και την οικονομική ανάπτυξη. Αρχίζω τη συνέντευξη ζητώντας από τον κύριο Λέρνερ να εξηγήσει τι ακριβώς είναι το λογισμικό ανοιχτού κώδικα και γιατί οι συγγραφείς προτείνουν στο βιβλίο ότι ο αντίκτυπος του ανοιχτού λογισμικού έχει δημιουργήσει περισσότερο ντόρο παρά φως.
Τζος Λέρνερ: Θα μπορούσαμε να αρχίσουμε περιγράφοντας το τι ακριβώς είναι το λογισμικό ανοιχτού κώδικα. Και όταν σκεφτόμαστε για τα βασικά στοιχεία που κάνουν ένα λογισμικό ένα έργο ανοιχτού κώδικα, σίγουρα ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία είναι ότι ο ίδιος ο κώδικας είναι διαθέσιμος. Με άλλα λόγια, καθώς διάφοροι άνθρωποι προσφέρουν στην ανάπτυξη αυτών των έργων, υπάρχει η προσδοκία ότι ένα μεγάλο μέρος της ανάπτυξης και της δουλειάς θα τοποθετηθεί σε ένα δημόσιο δικτυακό χώρο ώστε να μπορούν να το δουν και άλλοι. Τώρα, οι ειδικοί κανόνες που επιτρέπουν στο ευρύ κοινό να αποκτήσει τον κώδικα του λογισμικού για να επαναχρησιμοποιηθεί για εμπορικούς σκοπούς, ποικίλλουν, αλλά η βασική αρχή είναι ότι τα έργα αυτά γίνονται για το κοινό καλό, και η δυνατότητα της χρήσης του κώδικα από το κοινό με τους κανόνες και άδειες χορήγησης είναι σίγουρα ένα κρίσιμο στοιχείο. Το λογισμικό ανοιχτού κώδικα έχει πολλές άλλες πτυχές, οι οποίες δεν μπορούν να ενταχθούν στο επίσημο ορισμό, αλλά είναι ασφαλώς πολύ σημαντικές. Αυτές έχουν να κάνουν συχνά με μία δυνατή αίσθηση της κοινότητας, αρχές οι οποίες οδηγούν σε πολύ ισχυρή αίσθηση δέσμευσης, σε πολλές περιπτώσεις, με την διαδικασία ανάπτυξης του λογισμικού ανοιχτής πηγής. Και νομίζω ότι αυτό μας φέρνει στο δεύτερο μισό της ερώτησής σας, η οποία είναι ο λόγος για τον οποίο όλα αυτά έχουν προκαλέσει πολλές αντιδράσεις. Βεβαίως, είναι δίκαιο να πούμε ότι σε πολλές περιπτώσεις, οι καθιερωμένες εταιρείες λογισμικού αντιλαμβάνονται αυτά τα πράγματα ως απειλές, επειδή αντιπροσωπεύουν έναν πολύ διαφορετικό τρόπο ανάπτυξης λογισμικού. Και είναι επίσης δίκαιο να πούμε ότι σε πολλές περιπτώσεις, οι άνθρωποι που είναι οπαδοί του λογισμικού ανοιχτού κώδικα κάνουν ευρύτατους ισχυρισμούς σχετικά με την ανωτερότητα αυτού του είδους της ανάπτυξης λογισμικού. Έτσι, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ένα πραγματικά οικονομικό φαινόμενο, το οποίο έχει μεγάλη οικονομική σημασία, ένα μεγάλο μέρος της συζήτησης έχει γίνει σε αυτό που θα μπορούσαμε να περιγράψουμε ως ιδεολογικά ή συναισθηματικά πλαίσια, και όχι πραγματικά με κριτική ματιά στο τι αποτελεί το λογισμικό ανοιχτού κώδικα, πως λειτουργεί και ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του.
Βιβ: Περιγράφετε το κύριο σκοπό του βιβλίου σας ως μια προσπάθεια στην κατανόηση του ρόλου του λογισμικού ανοικτού κώδικα στην οικονομική ανάπτυξη, της σχέσης του με την ανάπτυξη και την καινοτομία και ούτω καθεξής. Και υποθέτω γι ' αυτό το θέμα θα έχει ενδιαφέρον για τους οικονομολόγους. Θα μπορούσατε ίσως να το αναπτύξετε λίγο περισσότερο αυτό, και επίσης να εξηγήσετε πώς προσεγγίσατε την έρευνα και την συγγραφή του βιβλίου;
Τζος: Νομίζω ότι μπορούμε να αρχίσουμε επιστρέφοντας σε ένα από τα πολύ διάσημα δοκίμια στα οικονομικά των τεχνολογικών αλλαγών, του Κεν Άρο το 1962. Μέσα σ’ αυτό, θέτει το θεμελιώδες παράδοξο που σχετίζεται με την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών. Από τη μία πλευρά, η νέα τεχνολογία είναι ένα αγαθό μη ανταγωνιστικό. Δηλαδή, αν ένα άτομο μάθει πώς να την χρησιμοποιήσει, δεν είναι σαν ένα οικόπεδο ή ένα σπίτι στο οποίο μόνο ένα άτομο μπορεί να ζήσει. Ουσιαστικά, αυτή η τεχνολογία μπορεί πλέον να αξιοποιηθεί από οποιοδήποτε αριθμό ανθρώπων. Είναι ουσιαστικά μια συνταγή που μπορεί να διαδοθεί ευρέως. Το πρόβλημα είναι ότι για να προσφερθούν κίνητρα στους ανθρώπους για την ανάπτυξη της συνταγής, θα πρέπει να τους δώσουμε κάποιο βαθμό αποκλειστικότητας, αλλιώς, δεν θα είναι διατεθειμένοι να βγούμε έξω και να αναπτύξουν νέες συνταγές. Έτσι, έχουμε το εξής παράδοξο: έχουμε αυτό το πράγμα το οποίο έχει μία εξαιρετικά ευρεία εφαρμογή και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε πάρα πολλές διαφορετικές περιπτώσεις, όμως, κατά μία έννοια, θα πρέπει να περιοριστεί η εξάπλωσή του για να παρέχονται τα κατάλληλα κίνητρα για την ανάπτυξη της επόμενης γενιάς τεχνολογιών. Και νομίζω ότι αν τώρα κοιτάξουμε το λογισμικό ανοιχτού κώδικα, τουλάχιστον εκ πρώτης όψεως, φαίνεται ότι αυτό επιλύει το παράδοξο του Άρο, διότι, εδώ έχουμε κάτι που, από τη μια πλευρά, είναι σίγουρα μια τεχνολογία που μπορεί να εφαρμοστεί ευρέως σε πολλές διαφορετικές περιπτώσεις, κι όμως οι άνθρωποι που συμβάλλουν σε αυτή φαίνεται να είναι, τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό, αδιάφορη στις παραδοσιακές ανησυχίες που λένε: «Θέλω να προστατεύσω τις συνεισφορές μου σ’ αυτό το έργο». Στην πραγματικότητα, σε πολλές περιπτώσεις φαίνεται ότι όσο πιο ευρέως διαδίδεται ένα έργο λογισμικού ανοιχτού κώδικα, τόσο περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να συνεισφέρουν σε αυτό, λόγω του ότι θα ωφεληθούν από αυτό. Έτσι, κατά κάποιον τρόπο, τη δύναμη και η γοητεία του λογισμικού ανοιχτού κώδικα είναι ότι επιτρέπει στην ουσία νέας τεχνολογίας να αναπτύσσονται χωρίς τους παραδοσιακούς μηχανισμούς προστασίας πνευματικής ιδιοκτησίας και τη διατήρηση αυτών των πραγμάτων κλειστά όπως τόσο συχνά βλέπουμε στις νέες τεχνολογίες. Έτσι λοιπόν, είναι ένας μαγευτικός τομέας, και σίγουρα είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα για το οποίο μπορούν να γράψουν και να αναλύσουν οι οικονομολόγοι.
Τώρα, όσον αφορά τη μεθοδολογία του βιβλίου, νομίζω ότι είμαστε σε πολύ πρώιμο στάδιο όσον αφορά την κατανόηση του λογισμικού ανοικτού κώδικα. Και κυρίως, αν σκεφτούμε εναλλακτικές μεθόδους για την ανάπτυξη τεχνολογιών, όπως τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, έχουν γραφτεί κυριολεκτικά χιλιάδες εμπειρικά και θεωρητικά άρθρα που εξετάζουνε αυτό. Έτσι, νιώθω πολύ έντονα ότι αυτό το βιβλίο είναι μια πρώτη ματιά σε ένα μεγάλο και πολύπλοκο φαινόμενο.
Αυτό που σε μεγάλο βαθμό κάναμε είναι, με προσεκτική σκέψη, λάβαμε υπόψη μας ορισμένα πλαίσια που αναπτύσσονται αλλού στα οικονομικά και τα εφαρμόσαμε στο πλαίσιο του λογισμικό ανοιχτού κώδικα σε συνδυασμό με την ανάπτυξη ορισμένων νέων στοιχείων που συλλέξαμε από δύο έρευνες που διεξήγαμε με προγραμματιστές και χρήστες του λογισμικού, για να αντιληφθούμε τον βαθμό στον οποίο ασχολούνταν με λογισμικό ανοικτού κώδικα. Έτσι εκείνα ήταν πραγματικά τα δύο βασικά στοιχεία ή οι δύο βασικές πτυχές των συνταγών. Κάναμε επίσης μια σειρά από μελέτες περιπτώσεων για την καλύτερη κατανόηση των θεμάτων του τομέα αυτού.
Βιβ: Θα λέγατε ότι είναι δίκαιο να πούμε ότι τα πιο επιτυχημένα παραδείγματα του λογισμικού ανοικτού κώδικα είναι αυτά που έχουν αρχικά μελετηθεί και σχεδιαστεί από ένα άτομο το οποίο στη συνέχεια άνοιξε την ιδέα στους άλλους να συμβάλουν; Και αν αυτό συμβαίνει, νομίζετε ότι αυτό θα συνεχίσει έτσι, ή θα αρχίσουμε να βλέπουμε πραγματικά συλλογικές καινοτομίες σε ανοιχτά λογισμικά;
Τζος: Μάλλον θα έλεγα ότι είναι σαφές ότι ένα έργο ανοικτού κώδικα χρειάζεται δομή για να είναι επιτυχής. Αν κοιτάξει κανείς τα επιτυχημένα έργα, θα δει καλά πειθαρχημένες και οργανωμένες προσπάθειες. Και είναι βεβαίως σαφές ότι παίζει ένα σημαντικό ρόλο μία χαρισματική ηγεσία, το είδος του ηγέτη που, όταν υπάρχει μια διακλάδωση του δρόμου, όταν υπάρχουν δύο διαφορετικές προσεγγίσεις και τα αίματα ανάβουν, μπορεί να παρέμβει και να πει: «Καλά, θα μπορούσαμε να το κάνουμε έτσι, θα μπορούσαμε να το κάνουμε κι αλλιώς. Υπάρχουν καλοί λόγοι και για τα δύο όμως, εμείς θα το κάνουμε έτσι. Και πιστεύω ότι πρέπει όλοι να ακολουθήσουμε αυτό τον τρόπο επειδή είμαστε σε καλύτερη θέση όταν είμαστε όλοι μαζί από το να είμαστε σε μια κατάσταση όπου θα χωριστούμε σε δύο πολύ μικρότερα έργα». Πιστεύω λοιπόν ότι η ηγεσία είναι κάτι που είναι πολύ σημαντικό. Τώρα, είναι ενδιαφέρον, αν δείτε όλες τις ομάδες, μπορείτε να δείτε μια ποικιλία από διαφορετικά μοντέλα εργασίας. Φυσικά θα αναφερθούμε στο Linux ως ένα κλασικό παράδειγμα ενός χαρισματικού ηγέτη που έχει βάλει την αρχική του σφραγίδα στο έργο και στη συνέχεια θεσμοθέτησε το έργο. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και κάποια άλλα έργα, όπως ο Apache, το οποίο θεσμοθετήθηκε πολύ νωρίτερα στην ανάπτυξή του και ήταν λιγότερο εξαρτημένο από ένα βασικό ηγέτη με τον τρόπο που ήταν, για παράδειγμα, το Linux.
Πιστεύω λοιπόν ότι δεν υπάρχει μία διαδικασία για όλες τις περιπτώσεις, αλλά έχει σημασία να υπάρχει μια σαφή δομή και μία ηγετική παρουσία και διαδικασία για την επιτυχία των έργων αυτών. Το μέλλον του λογισμικού ανοιχτού κώδικα αποτελεί μία πραγματικά ενδιαφέρουσα ερώτημα, και νομίζω ότι θα μπορούσε να γίνει, όπως λέτε, περισσότερο σαν μία εμπορική εταιρεία ή να συνεχίσει να παίζει ένα σημαντικό ρόλο για τους ελεύθερους επιχειρηματίες στην δημιουργίας αυτών των έργων.
Βιβ: Μιλήσατε πριν για το θέμα της κατοχύρωσης διπλώματος ευρεσιτεχνίας. Θα ήθελα να σας ρωτήσω λίγο περισσότερα γι 'αυτό τώρα, και ιδιαίτερα πώς το λογισμικό ανοικτού κώδικα είναι προστατευμένο από την κλοπή από εταιρείες που μπορεί να θέλουν να επωφεληθούν από την ενσωμάτωση του κώδικα στα προϊόντα τους. Έχουμε δει πρόσφατα, για παράδειγμα, πώς αυτό μπορεί να δημιουργήσει αρκετά σημαντικό προβλήματα, ακόμη και μεγάλες δίκες. Σκέφτομαι ειδικά για την πρόσφατη υπόθεση του Oracle έναντι της Google. Πρώτα απ 'όλα, είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η μεταχείριση αυτών που παίρνουν το λογισμικό και το ιδιωτικοποιούν αλλάζει ανάλογα με την άδεια με την οποία χρησιμοποιείται. Για παράδειγμα, αν δει κανείς την εκκίνηση μιας τυπικής συσκευή της Apple, θα παρατηρήσει στις γραμμές του κειμένου στην οθόνη ότι χρησιμοποιεί BSD λογισμικού το οποίο αναφέρεται σε λειτουργικό σύστημα γνωστό ως Berkeley Software Distribution, το οποίο διανέμεται με άδεια που επιτρέπει στις εταιρείες να ιδιωτικοποιήσουν και να χρησιμοποιήσουν τον κώδικα εφόσον το αναφέρουν στον κώδικά τους.
Βέβαια, σε ορισμένες περιπτώσεις, υπήρξε μια σκόπιμη απόφαση να διατίθεται το λογισμικό στα πλαίσια επιτρεπτικών αδειών που επιτρέπει εταιρίες να το χρησιμοποιήσουν. Αλλά, σίγουρα το πιο γνωστό είδος των αδειών χρήσης ανοιχτού κώδικα, η Γενική Κοινή Άδεια, ή το GPO, είναι μια πολύ πιο περιοριστική άδεια χρήσης και κυρίως έχει την προϋπόθεση ότι οι επιχειρήσεις δεν μπορούν, παρά μόνο υπό πολύ, πολύ περιορισμένες περιπτώσεις, να ενσωματώσουν τον κώδικα σε εμπορικά προϊόντα τους, εκτός εάν είναι πρόθυμοι να ανοίξουν το κώδικα του εμπορικού προϊόν τους για το κοινό και να καταστεί διαθέσιμο σε χαμηλό κόστος, το οποίο φυσικά οι εταιρείες θα ήταν πολύ απρόθυμες να κάνουν.
Τώρα, όπως μπορείτε να φανταστείτε, αυτό θέτει διάφορα ζητήματα. Υπάρχει σαφώς το θέμα της παρατηρησιμότητας… ακόμη και αν μια εταιρεία ακολουθήσει αυτή τη παράνομη διαδικασία της οικειοποίησης κάποιου κώδικα λογισμικού, είναι δυνατόν κάποιος να το αντιληφτεί αυτό; Με άλλα λόγια, πόσο δύσκολο είναι να εφαρμοστεί ο νόμος;
Αυτό, φυσικά, δεν είναι ιδιαιτερότητα μόνο του λογισμικού ανοιχτού κώδικα. Είναι επίσης ένα πρόβλημα με τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Για παράδειγμα, ένας ανταγωνιστής παράγει μια χημική ουσία η οποία παραβιάζει το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας σου. Όμως, αν δεν μπορείς να μπεις μέσα στο εργοστάσιο του, είναι πολύ δύσκολο να το αποδείξεις.
Το άλλο θέμα, φυσικά, είναι αυτό των δικαστικών αγωγών. Αυτός είναι ένας τομέας που εξακολουθεί να είναι σχετικά αναπόδεικτος, σε αντίθεση με το νομικό πλαίσιο των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας αφού τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας έχουν εκδικασθεί για κυριολεκτικά αιώνες. Αυτός είναι ένας πολύ νέος τομέας του νόμου. Και στις περισσότερες περιπτώσεις κατά τις οποίες υπήρξαν τέτοιου είδους αγωγές, έχουνε λυθεί εκτός δικαστηρίου.
Έτσι, η κατανόηση του πεδίου εφαρμογής των αδειών, το που εξάγονται τα όρια και ούτω καθεξής, εξακολουθεί να παραμένει ένας σκοτεινός χώρος με πολλές προκλήσεις.
Βιβ: Υποθέτω ότι ορισμένες από αυτές οι διαφορές που λύθηκαν εκτός δικαστηρίου έχουν λυθεί με συμφωνίες κοινών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Στην περίπτωση της Oracle και της Google, για παράδειγμα, η Google έχει πολύ λιγότερα διπλώματα ευρεσιτεχνίας στη διάθεσή τους από την Oracle.
Τζος: Σωστά. Σίγουρα οι κοινές άδειες είναι ένας συνηθισμένος τρόπος με τον οποίον πολλές από αυτές τις διαφορές λύνονται.
Βιβ: Η έρευνά σας τι αποκαλύπτει σχετικά με τη συμβατότητα του λογισμικού ανοιχτού κώδικα και του ιδιόκτητου λογισμικού, και σε ποιο βαθμό θα λέγατε ότι οι επιχειρήσεις συνδυάζουν την χρήση αυτών των δύο;
Τζος: Νομίζω ότι αυτή ήταν σίγουρα μια από τις μεγάλες εκπλήξεις για μας όσον αφορά τα αποτελέσματα της έρευνας μας. Σε κάθε τομέα της αγοράς, ο βαθμός στον οποίο συνδυάζεται η χρήση του εμπορικού λογισμικού και του λογισμικού ανοιχτού κώδικα ήταν πραγματικά πολύ εντυπωσιακή. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα μεταξύ των χρηστών. Οι χρήστες σε όλες τις κλίμακες των εταιρειών και των κυβερνήσεων με τους οποίους μιλήσαμε είχαν ένα μικτό σύνολο εφαρμογών στους υπολογιστές τους, τόσο λογισμικό ανοικτού κώδικα και καθώς και ιδιόκτητο λογισμικό. Αλλά αυτό που είναι ακόμη πιο περίεργο ήταν το βαθμό στον οποίο υπήρχε αυτός ο συνδυασμός στους υπολογιστές των προγραμματιστών. Σε πάρα πολλές περιπτώσεις, είδαμε επιχειρήσεις να αναπτύσσουν τόσο λογισμικό ανοιχτού κώδικα όσο και εμπορικό λογισμικό σε σχετικά παρόμοια προϊόντα. Για παράδειγμα, όταν πήγαμε στα γραφεία της εταιρίας Sendmail είδαμε την ανάπτυξη του sendmail.com παράλληλα με το sendmail.org, δηλαδή, την ανάπτυξη ενός εμπορικού έργου ταυτόχρονα με ενός έργου λογισμικού ανοιχτού κώδικά και να συνυπάρχουν το ένα δίπλα στο άλλο. Όμως, η έκταση του συνδυασμού αυτού, ιδίως στον τομέα της ανάπτυξης του έργου, ήταν πραγματικά εντυπωσιακή και σίγουρα μάθαμε πάρα πολλά μέσω των ερευνών, καθώς και των μελετώ.
Βιβ: Ποιες νομίζετε πως θα είναι οι επιρροές της διανομής του ελεύθερου λογισμικού σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος; Νομίζετε ότι βοηθάει την αγορά να μεγαλώσει πιο γρήγορα σε αυτές τις χώρες, επιτρέποντάς τους να πλησιάσουν πιο γρήγορα τις αναπτυγμένες χώρες;
Τζος: Νομίζω ότι μπορούμε να πούμε ότι αναμφίβολα τα δυνητικά οφέλη του λογισμικό ανοιχτού κώδικα στις αναπτυσσόμενες χώρες θα είναι σημαντικά. Οι μεγάλες εταιρίες δεν είναι πάντα σε θέση να προσαρμόσουν τις τιμές τους σε ένα επίπεδο ώστε οι χρήστες στις χώρες αυτές να έχουν πρόσβαση στο λογισμικό τους. Συνεπώς, δίνει την ευκαιρία για την ευρύτερη διάδοση νομικού λογισμικού στις χώρες αυτές με έναν πολύ ελκυστικό τρόπο. Υπάρχει και η πτυχή της εκπαίδευσης, όπου μπορούν οι χρήστες να μπουν στο κώδικα του λογισμικού και να το προσαρμόσουν, το οποίο μπορεί να προετοιμάσει ανθρώπους για μελλοντικές ευκαιρίες, και ούτω καθεξής.
Νομίζω ότι αν κοιτάξουμε καλά, θα δούμε έναν κόσμο όπου υπάρχει μία εξέλιξη της συνεργασίας μεταξύ του εμπορικού λογισμικού και του λογισμικού ανοιχτού κώδικα. Δεν πρέπει να το βλέπουμε με την λογική που λεει «ή το ένα, ή το άλλο», αλλά με την λογική ότι οι δύο μορφές λογισμικού συνυπάρχουν και αλληλοσυμπληρώνονται.
Βιβ: Νομίζω ότι έχετε απατήσει την ερώτηση που ήμουν έτοιμος να ρωτήσω. Δηλαδή, μία από τις ερωτήσεις που τίθενται στο βιβλίο είναι το πώς οι κυβερνήσεις μπορούν να αναπτύξουν ένα πλαίσιο πολιτικής που επιτρέπει σε ανταγωνιστικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ του λογισμικού ανοιχτού κώδικα και του κλειστού λογισμικού με έναν τρόπο που αυξάνει την αποτελεσματικότητα και την καινοτομία. Ποια είναι η απάντηση σε αυτό;
Τζος: Δεν υπάρχει μονόπλευρη απάντηση όπως «θα στηρίξουμε το ένα είδος του λογισμικού ή το άλλο είδος». Το σημαντικό είναι να επιτραπεί και να ενθαρρυνθεί η ανάπτυξη των ανοιχτών προτύπων όπου οι προδιαγραφές είναι ανοιχτές οι οποίες ως εκ τούτου, επιτρέπουν την κοινή χρήση των τεχνολογιών και επιτρέπουν την συμβατότητα μεταξύ διαφόρων λογισμικών, ανεξάρτητα από την εταιρεία ή το σχέδιο ή την προέλευσή του. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να διατηρηθεί αυστηρά η αντιμονοπωλιακή νομοθεσία ώστε μια εταιρία να μην μπορεί να κλείσει κατά κάποιο τρόπο την πόρτα στους εμπορικούς ανταγωνιστές ή στους ανταγωνιστές λογισμικού ανοιχτού κώδικα.
Η αίσθησή μου είναι ότι αν υπάρχουν οι κατάλληλοι κανόνες, θα δούμε το λογισμικό ανοικτού κώδικα να απογειώνεται και να αναπτύσσεται σε πολλές από αυτές τις οικονομίες χωρίς καμία προστιθέμενη βοήθεια με έναν τρόπο που θα είναι πραγματικά πολύ επωφελής για την οικονομία.
Βιβ: Τι θα λέγατε είναι τα κύρια μηνύματα της έρευνάς σας για τις επιχειρήσεις όσο και για την ερευνητική κοινότητα γενικότερα;
Τζος: Ας ξεκινήσουμε με την ερευνητική κοινότητα, γιατί πιστεύω ότι εκεί, το μάθημα είναι αρκετά σαφές: ότι θα πρέπει να συγκεντρωθεί ο τομέας αυτός από την άποψη της κατανόησης αυτών των θεμάτων. Ειδικότερα, ενώ υπάρχει μια ποικιλία από έρευνες που εξετάζουν τα κίνητρα των συμμετεχόντων στο λογισμικό ανοικτού κώδικα, η αλληλεπίδραση μεταξύ του εμπορικού κόσμου και του κόσμου λογισμικού ανοιχτού κώδικα εξακολουθεί να μην κατανοείται καλά. Είναι επίσης σαφές ότι η κατανόηση μας σε μεγάλο βαθμό έχει προκύψει από την εξέταση των εμπειριών από τις ΗΠΑ και σε ορισμένο βαθμό, την Δυτική Ευρώπη, και ότι πολύ περισσότερη εργασία χρειάζεται να γίνει όσον αφορά την κατανόηση του λογισμικού ανοιχτού κώδικα στις αναδυόμενες οικονομίες, και να κατανοήσουμε τα εμπόδια και τις ευκαιρίες που προσφέρονται μέσω αυτού.
Όσον αφορά τις επιχειρήσεις, υποθέτω ότι το πιο σημαντικό πράγμα που θα ήθελα να τονίσω είναι ο βαθμός στον οποίο το λογισμικό ανοιχτού κώδικα πρέπει να θεωρηθεί ως μια πραγματικά κρίσιμη, στρατηγική απόφαση και η κατανόηση του πώς ταιριάζει με την εμπορική στρατηγική.
Τώρα, για τις μεγαλύτερες εταιρείας λογισμικού, αυτό μπορεί να μην είναι κάτι καινούριο. Αλλά, για πολλές άλλες επιχειρήσεις, φαίνεται συχνά ότι οι στρατηγική του λογισμικού ανοιχτού κώδικα δεν μπαίνει καν στην σκέψη και δεν του έχει δοθεί την σημασία που αξίζει πραγματικά.
Βιβ: Τζος Λέρνερ, , ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία σήμερα.
Τζος: Πραγματικά, εκτιμώ την πρόσκληση. Ευχαριστώ και πάλι.
